ÇALINAN RİTİMLER

Havanın Soğuklugu Tenimle Buluşurken Üşüdüğünü Hissettiğim Kalbime Doğru Uzanmıştı Küçük Ellerim. Nasılda Ahenk İçinde Dans Ediyordu Kimin Olduğunu Bilmediğim Ama Uğruna Babamın ve 4 Doktorun Ölümüne Sebeb Olan Bu Kirli Kalp...

Ritimlerini İlk Defa Böyle Belli Bir Düzen İçerisinde Hissediyordum. Peki Ya Hayatım?

Herşey Düzeldi Derken Daha da Kötüye Gidiyordu. Kalp Atışlarım Hızlandıkça Gözümdeki Yaşlarda Çoğalıyordu. Bana Ait Olmayan Bir Kalbi ve Kötü Olmaya Mahkum Bırakılmış Bir Katilin Nefretini Taşıyordum...

İçeriden Gelen Kapı Sesi İle İrkilmiştim. Oturduğum Yerden Kalkıp Kapıyı Kitlemek İçin Doğrulduğumda Geç Kaldığımı Anlamış Ve Adımlarımı Seri Bir Şekilde Geriye Atmaya Başlamıştım.

O Gelmişti...

Tam Karşımda Nefret Dolu Gözleri Çalınan Ritimlerime Eşlik Ediyordu. O Duydukça Öfkeleniyor Ben Duydukça Ağlıyordum. Onun Karanlığında Bir Yaşam Belirtisi Barınmıyordu. Bense Bir Umut Beklercesine "ÇALINAN RİTİMLER"imi Dizginliyordum