My Enemy is My Savior
  • Reads 96
  • Votes 0
  • Parts 6
  • Reads 96
  • Votes 0
  • Parts 6
Ongoing, First published Jan 15, 2014
Nahulog ako sa kanya. As in, yung bagsak na bagsak. Sinalo niya ko. Ako na yata yung pinakamasayang babae nun. Pero, after a short period of time, natauhan siya. Kaya binitawan niya ko. Ayun, nasaktan tuloy ako. Sobrang sakit, kaya ang nagawa ko na lang ay umiyak.

 

 

Pero, may tumulong sakin. Tinulungan niya akong tumayo mula sa pagkakadapa. Tinulungan niya akong ma-realize na sa kahit na anong sakit na pwede nating maranasan, may isang taong handa tayong damayan, pasayahin at higit sa lahat, MAHALIN NANG BUONG BUO AT WALANG PAG-AALINLANGAN. Therefore, I conclude that MY ENEMY IS MY SAVIOR.
All Rights Reserved
Sign up to add My Enemy is My Savior to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.