' Herkes, herkese ihanet edebilir. '
Ölümün kucakladığı çocuklar büyüttüm avuç içlerimde. Hepsi kanımdı, hepsi bendi. Kızıldandı bedenleri, siyahın karasına bulanmışlardı. Ölü doğan çocuklardı onlar.
İçime gömdüm fakat ben öldüm. Ölümüm gebe bıraktı yabancı ölümleri. Maktülken katili oldum; önce kendimin, sonra en sevdiklerimin.
Kendi tenhalığımda can verdim ve kendi kalabalığında yaşayan tüm insanlar, bundan habersiz yaşamlarını sürdürdü. Cinayetime intihar süsü verdikten sonra. Fakat bu da o, intikam almak için dönene kadar sürdü.
Bu benim hikayem. Kim katil, kim maktül ben bile bilemiyorum artık. Ama bazen katiller de maktüldür, maktüller de katil.
PS: Cinayet ve intiharla alakalı çok şey geçiyor hikayede, bunu göz önünde bulundurup başlayın lütfen...
"Tik." gözlerimi anında açtım ve önümdeki boş sokağa baktım. Bu sesi çıkarabilecek hiç bir şey yoktu sokakta.
"Tak." gözlerimi kocaman açarak sesin geldiği yönü bulmaya çalıştım. Ama nereden geldiğini bir türlü kestiremiyordum.
"Tik, tak, tik, tak, tik,tak..." sesler iyice artmaya başlayınca ellerimi başımın iki yanına koydum. Tiktaklar o kadar hızlandı ki bir sinyal sesi halini aldılar.
Daha sonra aniden kesildi.
Sokakta adım sesleri yankılanıyordu. Saat gecenin üçü olmasına rağmen insanlar teker teker evlerinden çıkıyorlardı.
Hızla arkadaşımı uyandırmak için balkon kapısını açıp içeri girdim.
Ancak arkadaşımın yatağı boştu.
Ve evin dış kapısı sonuna kadar açıktı.
♢ Tüm hakları Tony Stark'ın kalbinde saklıdır.