Pisałam to opowiadanie jak miałam 13 lat i do tej pory nie ruszyłam je palcem, więc nie dziwcie się za brak składu i ładu (nawet opisu) 😒 Judal zaczynał nowe życie w nowej szkole. Przeniósł się do nowego domu z powodu rozwodu rodziców. Wcześniej mieszkał razem z rodzicami, ale odkąd się pokłucili i postanowili się rozwieść, nie mogli już mieszkać pod jednym dachem. Powiedzieli, że kupili mu małe mieszkanie, i że będzie mieszkał sam, gdyż jest już duży i potrafi o siebie zadbać. Pieniądze będą przysyłać mu co trzy tygodnie. Judal zbytnio się tym nie martwił. Był bardziej ciekawiony jaka będzie nowa szkoła. W jego wcześniejszej szkole banda głupków wyśmiewała się z niego że wygląda jak dziewczyna. Nic nie mógł na to poradzić że miał cerę bardziej dziewczęcą niż chłopięcą. Przez ich drwiny Judal zamknął się w sobie i zmienił swoje zachowanie na aroganckiego i wkurzającego wszystkich chłopaka (tak by nikt nie poznał jego prawdziwych uczuć). Nie miał przez to żadnych przyjaciół ani kolegów, ale zbytnio go to nie obchodziło. Wolał być nienawidzonym przez wszystkich niż zostać zranionym. Nie wiedział tylko czy ma przydziać tą maskę w nowej szkole. Postanowił, że zobaczy jak to będzie, a potem postanowi co zrobi. Lecz nie wiedział że jego życie się zmieni w nowej szkole, że dowie się, co to radość? A także pozna kogoś kto przewróci jego życie do góry nogami. Wszystko tylko czekało aż się zacznie. Czekało, aż Judal postąpi krok na przód ku lepszemu życiu.All Rights Reserved