(N)everland

Everland is het dorpje waar je altijd van droomde als kind zijnde. Kleine, smalle huisjes met gekleurde luiken voor het raam. Kinderen die op het speelplein speelde en vrouwen die samen met elkaar de markt over gingen om groenten en fruit te kopen. Rondom het speelplein bevondt de markt zich met de versierde kraampjes en op de hoek had je de overheerlijke bakker. Buitenom dat de geur je liet watertanden kon je de lekkerste bankets en koekjes daar vinden. Everland was een dorp met veel gezelligheid en een fijne sfeer totdat de apocalypse bacterie verscheen en er paniek rondom de bevolking kwam. Veel konden de mensen niet doen, vervoer was per motor en veel mannen moesten op verzoek het leger in. De apocalypse bacterie groeide langzaam de wereld dicht en bereikte ook Everland. De bevolking overleed en kwam vervolgens weer tot leven, tot gruwelijke bloeddorstige wezens namelijk: Walkers. De walkers namen bezit van Everland en vandaar dat ik genaamd Amelia enigste overlevende van Everland het nu ook Neverland noem.

Vijf jaar later met veel meegemaakt te hebben ga ik naar Mainland. Daar zou het normale leven moeten zijn. Overlevenden. Te bizar voor woorden dat ik van een lieve jong volwassenen nu een vrouw ben die moord, wantrouwig en kil is. Alles blijkt niks waar te zijn en ik kom in situaties waar het overleven is en gemixte emoties. Haat, liefde, lust en oog in oog staan met iemand die ik niet verwacht.