"Gitme! Gitme safderun!" diye haykırışı kulaklarımda çınlıyordu. Bağırırken yavaş yavaş kısılan sesinin tini yalvarıyordu ses tellerine , biraz daha dayan. Ağlama! "T-tamam bak ben buradayım! Yanındayım! Ne olur gitme, lütfen beni bırakma!" Evet her zaman kaya parçası gibi semsert olan kalbiyle tanıyıp sevdiğim adam, o kalbi benimle yumuşatıp, ağlıyordu. O karizmatik sesine hiç yakışmıyordu ağlamak. "Hep.. gül. Ağlamanı.. sevmedim!" "Tamam.. sen yanımda ol ben hep güleceğim söz veriyorum. Lütfen gitme." "Seni.. seviy-" "Safderuun!!!"
5 parts