....εδώ είμαστε λοιπον όλα τελειώνουν και όλα ξανά αρχίζουν. όλοι με δάκρυα στα ματια όμως γιατί τόση θλίψη; εγώ στολισμένη, κρατώντας λουλούδια, κοιμομουν... είχα τον ύπνο της φυγής. τον τελευταιο μ... και έτσι Ολη η ζωή μ αρχισε να εκτινάσσεται μέσα σε λίγα λεπτα. όλα τα γεγονότα, η θλίψη και η χαρά Τα παντα! εγώ παρέμενα σιωπηλή, ήρεμη έχοντας τα ματια μ κλειστά. κάνοντας το πιο σημαντικό μ ταξίδι Εφυγα!...