Καλη σπέρα.Είμαι η Βασια.Η αλλιώς ηχώ.Είμαι ακόμα μια φαν των αρκτικ.Με την διαφορά πως εγώ τους λάτρεψα για αυτο που είναι όχι γιατί είναι μεινστριμ.Η ώρα είναι 5:05 (καθόλου τυχαίο νομιζω) και αποφάσισα να γράψω ένα δικό μου ιματζιν (θα μπορούσα να πω)με κάποιες αληθινές στιγμές μου για το πως περασα τον καιρο μου εδω και τεσσερα χρονια βλέποντας τα λάιβ τους από τον υπολογιστή και λογαριαζοντας κλαίγοντας την ημέρα που θα πάω 18 για να ταξιδέψω στην αγαπημένη μου Αγγλία για προφανείς λογους.Συνεχίζω να πιστεύω πως ειμαι εξαρτημένη από τον αλεξ.Ελπίζω να σας αρέσει το παρακάτω περιεχόμενοAll Rights Reserved
1 part