"Git." Dedim omuzlarından itiklerden. "Defol! Git buradan! Gitsene! Git dedim sana git! Defol!" Kollarımdan tutup kendisine çekti beni. İzin verdim. Aptal gibi beni kıran bu adamın bana sarılmasına izin verdim. Beni kendisinden uzaklaştırdı ve "beni unut, beni unut. Kendine iyi bak. Kalbimize iyi bak." Diyip cevap vermemi beklemeden benden uzaklaşarak son kez gözlerime baktı ve dudaklarını dudaklarıma deydirip gitti. Sevmiyordu? Neden öpmesine izin verdin? "Gitti." Seni öptü. "O gitti!" Seni sevmeyen adam gitti. "Deli gibi sevdiğim adam gitti." Gitmek kolay mı bu kadar? ♠️♠️ Yıkıktım. Hayır enkaz. O gün onun beyazlarla örtünmüş İstanbul'da dizlerimin üzerinde bir elbise giyinip süslenmiştim. O beni bırakıp gitmişti. Birkaç saat o çocuk parkında ağlamıştım, sonrasında annem ve Melike gelmişti yanıma. Biliyordular. Nefret ediyorum. Parklardan nefret ediyorum! Onu bana hatırlatan herşeyden neftet ediyorum! Hadi ama onu özledin. Hemde deli gibi! Özledim.