Koşuyordum. Hiç koşmadığım kadar kadar hızlı koşuyordum. Neden koştuğumu bilmiyordum. Sadece koşmak istiyordum. O kadar çok hızlı koşuyordum ki önünden geçtiğim insanları yüzünü bile göremiyordum. Durmadan arkama beni kovalayan kişiye bakmaya çalışıyordum. Olmayan yüzüne. Bulduğum ara sokağa girip duvara yaslandım. Derin derin soluksuz nefes alıyordum. Bir anda biri kolumu kavrayıp beni kendine çekti. Sırtımı o kişiye yasladım. Nefesini boynumda hissediyordum. Vücudum kesilmişti. Hareket edemiyordum. -"Çok iyi koşuyorsun mariam." Dedi buz gibi sesiyle. -"Sadece seni sevdim! Neden beni anlamak istemiyorsun? Sevdim seni!" Dedi ardından pişmanlık sezen sesiyle. Beni itti. Yere kapaklandığım an arkama döndüm. Yüzüne bakmaya çalıştım. Ama döndüğüm an yüzüme yakıcı sıvı döktüğünde acıyla çığlık attım. Sonrası ise karanlık!All Rights Reserved