Onların hikayesi ufak bir kaza ile başladı.
Biri soğuktu hayata karşı "Ölüm" gibi. Tek gayesi kardeşini ve ablasının emanetini korumaktı, hayatı pahasına.
Diğeri ise daha karmaşıktı, bazen yakacak kadar sıcak, bazen de buz gibi soğuktu. Küçük yaşta kaybetmişti annesini, dağılmıştı tozpembe bulutları.
Kısacası yaralıydı ikisi de.
Birbirlerine çekildiler fark etmeden. Kız adama nefes oldu, adam da kıza.
Adam şaşkındı çok önce silmişti duygularını, kız şaşkındı emindi bir daha hiç sevgiyi hissetmeyeceğine.
Ama hayat onlara ters köşe yapmış ve yanıldıklarını göstermişti.
•••
-Beni gerçekten seviyor musun?
Bir an durdu ve şaşkınlıkla bana baktı. Ardından şaşkınlığın yerini kızgınlık aldı.
-Ben ne dedim sana, "SEN BENİM NEFESİMSİN" dedim. "Korktum. Çok korktum." dedim. "Kalbim atmayı bırakmıştı. Nefesim kesiliyordu." dedim.
Sen benim "Nefesim"sin.
Dolu gözlerle gülümsedim ona.
-Sende benim nefesimsin.
Ω
•Kitap kapağı şahsıma aittir.•
Ω
Kitabın ilk kurgulanma tarihi:21.06.2017
İlk bölüm tarihî:31.07.17
Kitabın Bitiş Tarihi:
03.01.2018
Düzenlenme Tarihi
02.01.2020
"Anne ben okula gidiyorum"
"Okuldan gelince sana çok güzel bir haberimiz var" dedi babam.
Babam iki elinide birbirine sürttüğüne göre çok kötü bir haberin olacağını düşünüyordum.
Ama babamın tabiriyle iyi bir haberse benim cehennemi yaşacağıma işaretti.
"Tamam" dedim evden çıktım.
Yüzüm düşmüştü babam öyle bir şey dediği zaman ya ben yanıyordum yada abim.
Abim yanmamıştı bu hikayede Korkmaz Ailesinin kızıyla evlenmişti.
Bir erkeğe göre istemediği biriyle evlenmek cennetti. Çünkü o kızı ne kadar sevmese bile bir başkasıyla birlikte olunca erkeklerde belirgin olan bir şey yoktu.
Ama iş kadınlara gelince ya hamile kalırdın yada o cehennemde yanardın.