♤ "Sakın ,sakın yaklaşma bana " dediğimde içimde tutamadığım nefretle yüzüne baktım. "İrem ne diyorsun Allah aşkına ne yaklaşmaması. Lan ben seni yıllardır her delikte arıyorum. Şimdi buradasın oturduğum binanın önündesin. Ne saçmalıyorsun sen ne yaklaşmaması .Dün geldiler İrem burda dediler .İnanmadım yok dedim olamaz .Yıllardır ben her yerde arıyorum kalkıpta kendi ayaklarıyla buraya gelmez ." dedi tekrar öfkeyle . Anlam veremiyordum , öfkelenmesi gereken bendim o değil. Binanın kapısının açılma sesiyle ikimizinde kafası oraya döndü. İçeriden elinde bir dosya ile Gökmen çıktı. Bakışları ilk başta Ayaz'a sonra bana değdi. Bana hitaben konuştu "Dosya unutmuşum evde onu almak için oyalandım gidelim mi?" dedi . Bu dediğiyle abimin yüzünde hayal kırıklığı açıkça okundu. Gökmene bakarak "Lan " dedi ellerini kafasının üzerinde birleştirip arkasını döndü . Geri önüne dönüp işaret parmağını kaldırarak Gökmene salladı " Sen biliyordun . Sen onun nerde olduğunu ne yaptığını her şeyi biliyordun. Bizden gizledin . Bizim neler çektiğimizi bile bile gizledin " dedi. Gökmen tepki vermeden tekrar bana baktığında "Gidelim , geç kalmak istemiyorum" dedim.