"Sen hiç ölümün gölgesinde özgürlük yaşadın mı?" diye sormuştu bir keresinde annem. O gün kim bilebilirdi ki bu sorudan tam 5 saat sonra annemin intihar haberini alacağımı? Kim bilebilirdi annemin etrafını beyaz duvarların sardığı, soğuk odada tavanda asılmış bedenini göreceği mi? Hayatımda ilk kez acı ile bağrışımın soğuk duvarlar arasında yankısını duydum. İlk kez kaybettim bir daha dönmeyeceğini emin olduğum birini... Gerçeklerin acıttığını ve her çaresiz insan gibi benimde yalanlara inanmaya ihtiyacım olduğunu o gün fark ettim. Nefret etmeyi ve intikam almayı o gün öğrendim. Çünkü; Hiçbir intihar, intihar değildir. Evrin AKHAN *** TÜM HAKLARI SAKLIDIR!