Biz insanlar karanlığı başta sevmeyiz ama hayatımız ve hatalarımız çevremizdekiler bizi karanlığa sürükler. Bizlere çare olarak kapkara bir oda da tavana bakıp düşünmeyi sunarlar tek başına çocukluğunun kabusu o karanlıkları artık büyüdün korkma diyerek karanlığa terk ederler o karanlık insafa gelir de seni uyuturken onlar hiç acımadan yanlız düşün derler. Onlardan daha insaflısın karanlık seni seviyorum.All Rights Reserved