Payımıza düşeni aldık . Hepimiz, unutulmak için yaşıyoruz neticede. Yaşamımız üç temel maddeye dayanmıyor mu sonuçta? "Doğ, yaşa ve öl!" hepsi bu kadar. Doğuyoruz, tamam. İnkar edemeyiz, sonuçta hepimiz insanız! Neden yaşamayı ve ölmeyi beceremiyoruz? Delirttiler bizi. Biz delirdikçe onlar zevk aldı! Elimizde ne kaldı? Size süslü cümleler kuramam, edebiyat parçalayamam ama bir yaşamın nasıl alt üst edildiğini kendimce anlatabilirim diye ümit ediyorum. Ümit ediyorum, çünkü aklımdan ümit etmek geçiyor. İçimden gelerek değil, yarım kalan aklımdan ümit etmek geçiyor.