"Beni çok Özledin" mi? diye sordu.
Yamuk bir şekilde dudaklarımı kıvırdım.
Bu sorunun cevabını ikimizde biliyorduk. Adımız kadar emindik
"Özlemenin azı çoğu olmaz, ağırdır işte!
Güldü. Bilmişlik sardı çehresinin her zerresini.Nazım ' dan yaptığım alıntıyı anladı.Yıllar önce ki gibi.
Bir" özlenmişlik " sardı bedenimi, bedenini,bedenlerimizi...
Dışarıdan ağırbaşlı Fatma Abla edası, içinde lunaparkta coşan çocuksu kadın. Kafasında delirmekte olan çılgın bir mucit ve gülmekle ağlamak arasında gidip gelen bir çocuk olan kızın daha genç çağlarında bir çift yeşil harelere sahip olan genç çocuğa vurulup, onunla birlikte varolup, acıyla yoğrulan ruhunu onun ruhuyla iyileştirmeye çalışır. Kız ve Oğlanın birbirlerini Kadın ve Adama dönüştürdüğü hikaye...
ÖZLENMİŞLİK...