Dünyada iki tip insan vardır ', Yağmuru seven ve sevmeyen...
Yağmur annesini çok seven ona hayran olan, ona gök perim diye hitap eden, saçları simsiyah ve upuzun olan, sesi kendisi gibi bir o kadar güzel, mavi gözlü ve çok neşeli sürekli gülen,hayata aşık bir kız.
Yağmur un en sevmediği kişi belkide hayatını tek mahveden kişi olan babasını her zaman gökgürültsüne benzeten, annesini ise o ıslak toprak kokusuna benzeten bir kız , yağan yağmura bu kadar aşık olmasının sebebi belkide annesidir, ismi de buradan geliyor ya zaten. Yağmur herkes tarafından sevilen çok nazik bir kız , babası hariç onu herkes sever , belkide herkes değil!!!
Yağmur herşey den habersiz yaşarken tek bir kırıkla Alya çıkıp geldi ondan sonrası uçurumun dibi.. Alya kim mi?.....
Sevmediğiniz yüzünü dahi görmediğiniz bir adamla evlenmek nedir bilir misiniz?
"Abi yapma kurbanın oluyum!"
Ağlayan gözlere abime baktım, baba yarıma en değerlime.
"Ben diyeceğimi dedim, iste yada isteme Azad'la evleneceksin Evin."
...
Mutfağa girip elerimi tezgaha yasladım. Arkamda hissettiğim kara gölge ile kaşlarımı çatıp arkamı döndüm. Uzun boylu, kumral özenle şekillenmiş saçları, yeşil ormanı andıran gözleri ile karşımda duran adama baktım.
"Ne işin var senin burda?"
Elerini cebine koyup rahat bir ifadeyle parmak uçlarında yükseldi.
"Müstakbel karnımı görmek istemiş olamamı?"
Sinirle burnumdan soludum.
"Ben senin o tanıdığın kızlara benzemem bir tane çarparım ağzının üstüne!"
Yeşil hanelerini kısarak baktı yüzüme.
"Bu sözlerini sana yerdireceğim zamanı iple çekiyorum Ceylan gözlü."
Sonda kullandığı hitapla dudaklarımı yaladım. Gözleri dudaklarıma kayınca vücudum gerilmişti...
(İmdadım kitabımı okuduktan sonra bu kitabıma okumanızı tavsiye ediyorum kafanızın karışmaması için.)
Evin ve Azad
(kurgu; yetişkin içerik bulundurur.)