~Proloog~: "Stop met flirten oké?! JIJ zal mij NOOIT krijgen! Je bent gewoon een stomme bitch dat een aandachtsprobleem heeft. Ik ben helemaal klaar met jou! Altijd maar mensen naar beneden halen om jezelf populair te maken. Ik haat je, iedereen haat je!" Schreeuwt hij naar me. Krak.. Hoorde je dat? Dat was mijn hart die in duizenden stukjes brak. Ik voel de tranen prikken in mijn ogen en knipper ze snel weg. Ik probeer wat te zeggen maar er komt niks uit mijn keel. Ik hoor mensen zeggen dat hij eigenlijk wel gelijk heeft, en ze lachen me uit. Iets wat ik nooit heb gevoeld. Meestal worden mensen uitgelachen door mij, en nu is het andersom. En zal ik je eens wat zeggen? Het voelt vreselijk. Ik dacht dat het nooit zo veel deed met mensen, uitgelachen worden. Maar ik heb het flink mis. Maar toegeven zal ik dat nooit. Wat ongemakkelijk kijk ik om me heen en de tranen willen mijn ogen nu echt ontsnappen. Ik besluit maar weg te rennen, weg, weg van hier.