🍃 Bir 'Eylül' Sonu Hikayesi.. 🍃
Paris'te dünyaca ünlü sergiler açmış, 'Elleri Sihirli' ressam Uğur, bir gün her şeyini Paris'te bırakıp , Karadeniz'in ıssız bir ormanında, iki gözlü derme çatma kulübede yaşamaya başlar.. Tabii buna ne kadar yaşamak denirse..
Ormana birkaç kilometre uzakta bir ilçeye üniversite okumak için gelen Gamze, bir sabah bisikletiyle ormanda gezerken, ansızın toprağın üzerinde salınan ucu yanmış kağıdın üzerindeki kahkülleriyle oynayan küçük bir kız resmi görür ve bu resmin devamına erişmeyi kafasına koyar..
Eylül'ün Sonu, bu kez Uğur'a dibi değil , başlangıcı mı gösteriyordu..?
Ya da bu; dibe vurdukça bir dip daha olduğunu keşfettirecek bir hikaye mi olacaktı yine..?
Başlangıç: 07.08.2017_ 14:32
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."