Herkes farklı bir dünyanın güzelliğini taşır kendinde. Ben neyi taşıyorum? Hangi dünyanın güzelliğini?her zaman derler iç güzelliği önemlidir insanın, ben iç güzelliğimi sevmiyorum. Bana hep kötülüğü fısıldıyor. Bana hep 'onu sev' diyor. 'Sevmem'diyorum haksızlık olur bu. Yağan yağmur düşüncelerimle birlikte akıp gidiyor. Düşünemiyorum artık. Kafamı kara bulutlara kaldırdım. Onlarda sinirliydiler bana. Belkide güzelliklerine gölge düşürüyordu yüzüm. Gözlerimden akan yaşa engel olamadım. "Ölmek istiyorum"dedim fısıltıyla. Bu sırada omzuma konan elle sustum kaldım. Bu o'ydu mavi gözleriyle benim sevmemeye uğraş verdiğim adam. Artık onun güzel yüzünden sonra birkez daha ölmek istiyorum. Belkide ölürüm...onun eşsiz güzelliği beni öldürür birgün.