Güneş'e Tutuluş

Yağmur, gözü okuldan başka birşeyi görmeyen genç bir kız.

Güneş, Yağmur'un damlalarının altında ıslanırken aşkı ilk kez tatmış olan genç bir adam.

"Sana olmaz diyorum, nefesini de kendini de boşuna yorma. Peşimi bırak, arama, sorma, mesaj atma." Genç kız sinirinden burnundan soluyordu.

Güneş ne yapacağını bilemez bir halde bedenine hakim olamayıp ilk defa dayanamadı ve kıza sarıldı. Siyah saçlarına masum bir öpücük kondurdu.

"Yağmur'um, yapma, bize bunu yapma. " Genç kız onu kendinden uzaklaştırdı." Biz diye birşey var mı Güneş? Ben varsam sen yoksun, sen varsan ben yokum. Bunu unutuyorsun."

"Kes şunu yapmayı! Asıl biz birlikte olunca ortaya gökkuşağı çıkıyor. Sende bunu unutma. Beni sinirlendiriyorsun. Hala anlamıyor..." Genç kız sözünü kesip bağırarak şunları söyledi.

"Güneş asıl sen kes artık kendini olamayacak birşeye inandırıp karşıma çıkıyorsun. Çıkma! Ben bundan sonra değil seni görmek, adını bile duymak istemiyorum.

Genç kız oturduğu banktan kalkıp koşarak geldiği gibi gitti. Arkasında yüreği parçalanmış bir adam bırakarak.

Genç adam gözünden akan bir damla yaşı silerken ağzından şunlar döküldü. "Bende Güneş'sem buraya yazıyorum sende günün birinde benimle olmak için can atacaksın."

'Ağustos 2017'