Ve kadın, git gide soğuk suya gömüldü.
Gözlerini kapatır kapatmaz, onu gördüğü ilk ana gitmişti.
Tıpkı o zaman yaptığı gibi, soğuk suda olmasını umursamadan yine yaptı. Gülümsedi.
Her şey ufak bir tebessümle başlamıştı zaten.
Yine elini tutmak istiyordu.
Şimdi titreyen parmakları, Barış'ın avucunda ısınsın istiyordu.
Veda etmesi gereken insanlara, arkasında bir not bırakmıştı.
Bilinci an be an kaybolurken saatteki akrep ve yelkovan hızlı bir şekilde geriye doğru dönmeye başladı.
Ta ki saat, bir sene önce Barış ile Alvina'nın ilk kez göz göze geldiği günü gösterene dek.
Ama sonra bir yaprakta gözlerini gördüm, güneşte gülüşünü, rüzgarda soluğunu, ben yaprağa aşık oldum sandım, güneşe taptım, rüzgarı içime çektim soluğum yaptım. Ben sana bir kere aşık olmadım, her gördüğümde yeniden yeniden aşık oldum...