Guns N' A Lot Of Roses

Dit is een stukje uit het boek:

Het is ochtend en ik lig in bed, mijn ouders zijn niet thuis en ik slaap nog. Als ik wakker word zie ik dat er een boeket bloemen naast me ligt. Awh, Dylan is ook zo lief😍. Ik pak ze op en zie dat er een kaartje bij zit. Ik lees het briefje,
________________________________
| I KNOW WHAT YOU DID THAT NIGHT |
| ... |
|_______________________________|

Staat er op het briefje gekrabbeld. Van de schrik deins ik achteruit. Dit is helemaal niet van Dylan! Ik kijk om me heen. Hoe is dit hier gekomen? Wie is er midden in de nacht in mijn kamer geweest?! Ik denk aan het verschrikkelijke wat ik heb gedaan die nacht en wat er zou gebeuren als iemand er achter kwam. Hoe weet de persoon van het kaartje wat ik heb gedaan? Zou het hem zijn? Zou hij nog leven? Neeee, dat kan niet. Ondertussen is hij nog steeds vermist en De Martins hebben de hoop opgegeven. En ik, ik voel me nog elke dag schuldig...al ging het al een stuk beter.