When In Seoul

" Takot na akong maging masaya." Ininom ni Aya ang kaniyang Soju.

" Hm? Bakit naman? "

" Kasi, kapag hinahayaan ko ang sarili ko na maging sobrang masaya, palaging may kapalit..."

" Kapalit na ano? "

" Sobrang kalungkutan."

Tinitigan ni Red si Aya.

Napatingin si Aya sa binata. " O bakit mo ko tinititigan ng ganyan?"

" Bakit ka naman matatakot? If you get to share that happiness with your loved one? Kung may kapalit man na kalungkutan o sakit, dun naman tayo tumatatag at natututong bumangon uli. At kapag nakabangon uli, handa na naman tayong maging masaya. Emotions can be a bit tricky, kailangan mo lang matutunang sakyan. "

" Ang deep mo...." nagbiro si Aya.

" Oo. Kasing-lalim ng nararamdaman ko sayo ngayon..."

" O ngayon naman nagiging corny ka na."

" Hey, I'm trying to be serious here..." Huminga ng malalim si Red. " I like you Aya. No, no. I really, really do like you...so much."

" Uy ha? Nakakadalawang soju ka palang. Lasing ka na ba?"

Nakatingin si Red sa dalaga.

Nagseryoso si Aya.

" J.J., we barely know each other."

" I know! It's crazy right? Pero something..... I don't know....keeps dragging me to you. Di ko alam kung normal po 'tong nararamdaman ko."

Nakatitig lamang si Aya sa binata.

" Is this wrong? Tell me kung mali yung nararamdaman ko para sayo. Tell me kung dapat ko nang kalimutan kung anuman ito."

Nakatitig pa rin si Aya kay Red.

" Do I have to....."

" Don't." sagot ni Aya.