Drugi tom historii opowiadanych przez wiatr. Pierwsza część pt. "Opowiedzcie wiatry".(jej znajomość nie jest konieczna) Wichrowe słowa na starym regale, Patrzą na ziemię brudną i krwawą. Gorzkimi łzami płaczą też stale, Nad biedną naszą Warszawą. I myśląc o dzieciach łzę też uronią, Co dzieciństwo swe okrutnie straciły. One w odwecie marzeniami się bronią, I o wolność będą się zgodnie biły. Wichrowe słowa wciąż świszczą w mieście, Niosąc nadzieję w młodziutkie serca. Bo kiedy strzały ucichną wreszcie, One zostaną jak stara myśl mędrca. *W opowiadaniu mogą pojawić się sceny drastyczne.
18 parts