Genç kızın içinden geçenler ve dudaklarından dökülenler kesinlikle aynı değildi... İçindeki sessizlik dışarıya fırtına olarak çıkıyordu kimi zaman veyahut susuyor, fırtınanın sessizliğiyle acı veriyordu ailesine, pek nadir bulunan arkadaşlarına.. En çok da gözlerinin ışığını en derinlerinde arayan adama. Kırgınım.. Kızgınım.. Yalnızım.. Kayboldum, Çıkmazdayım.. Biraz ışık tut çok karanlık. Kalbinin mavisinde yüzerken beyninin siyahında boğulan kız ve cankurtaran olmak için kendini adayanın hikayesi.. Hakikat, aynanın önünde miydi yoksa ardında mı?..