Çok farklı bir histi bu. Sanki, başımda hiçbir tehlike yokmuş, belalı adamlardan kaçmıyormuşum,babam çok kötü bir günah işlememiş gibi hissettiriyordu. Kendimi unutturuyordu. Göğüs kafesimde atan kalbin varlığını unutturuyordu. Hareket edemiyordum. Büyüyü, bu güzel anı bozmak istemiyordum. Bir yandan da içten içe, soğuk dudaklarının hareket edip beni kendine daha fazla esir etmesini istiyordum. Daha birkaç gündür tanıdığım, ormanları kıskandıracak kadar gözleri olan adama ,' canım seni çekti' demeye utanıyordum..