Acılarımı gömdüm ben. Ruhuma gömdüm.Ağzımdan çıkanlar sigara dumanına gömdüm. Nefesime gömdüm. Ben artık hissetmiyorum . Ruhum ölü...Ve ben ölüyüm . Beni yaşama tekrar getirecek, ruhumun o düz çizgisinin yerine artık düzensiz çizgiler görmek istiyorum. Azrailim gel ve beni kurtar . Çünkü ben yaşamak istiyorum ... &&&&&&&&&&&&&&&&& "Sizi isterseniz gidiceğiniz yere kadar bırakabilirim." "Yolunuz karakoldan geçiyorsan neden olmasın?" Gülümsedim.Bir gün ona da bunları söyleyeceğimi hissetmişçesine içimden geçirdim. " Yolum sen iste cehennemden bile geçer be güzelim , kalbinde yer varsa ben cennetten bile vazgeçerim." &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Bu hikayede adam kadını karanlığında boğmadı. Adam kadınla ışığını paylaştı. Kadın verilen o ışıkta yolunu buldu. Ve adama emin adımlarla yürüdü. &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Kesinlikle bir kabullenmiş değildi ; bu hissediş , belki de bir serzenişti. &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Ben senin annenim dedi adam. Ben senin babanım. Ben senin hiç olamamış abinim. Ben senin sevgilinim. Sen istersen kocan da olurum ama. Sen de benim annem olur musun ? Sen de benim karım olur musun? Sabah uyandığımda yaralarımızı öpücüklerimizle saralım mı? Sen iste yeter ki ben sana cennet bile olurum. Seni o cehennem kuyusundan çıkarır , kalbimin en güzel yerine koyar . Cennetimi sana sunar, sana saklarım . Benim resmi yeşil harelim olur musun? &&&&&&&&&&&&&&&&&& Bizim aşkımız gözyaşlarımızla beslenmesin olur mu dedi adam. Gülümseyişlerimizle beslensin. Kahkahalarımızla beslensin. Burukça güldü kadın bana kahkaha atmayı öğretsene be adam...
8 parts