Renkleri Görmeden Hisseden Genç Bir Kızın Öyküsü Ahla 18 yaşında güzel bir kızdı. Fazlasıyla da zekiydi. İnsanlar ilk bakışta ona baktıklarında pek de büyük bir kusur görmezlerdi. Ama biraz zaman geçirdiklerinde çok geçmeden durumu fark ederlerdi. Ahla'nın gözleri yüzünün güzelliğini tamamlamak dışında bir işlev görmüyordu. Aslında bu durum diğer insanların aksine Ahla için problem bile değildi. O böyleydi böyle yaşamayı biliyordu ve hayatını seviyordu. Abisi Bora ve onu yurttan kurtaran ablası Denizle mutluydu. Ablası Deniz yaşamaya devam etseydi düzen hep böyle devam edecekti belki de. Taşınmayacaktı. O insanlarla tanışmayacaktı. Yabancı olmayacaktı. Yeni arkadaşlar edinemeyecekti. Ama hep mutlu olacaktı. En azından Ahlaya hep böyle geliyordu.