- Reads 4,375
- Votes 1,319
- Parts 17
Ongoing, First published Aug 19, 2017
Tek suçum vardı benim : Kız çocuğu olarak hayata merhaba demek... "Keşke bırakmasaydın be anne. Bu acı çok ağır " Fısıltılarıma gözyaşlarım da eşlik ederken yumduğum gözlerimi açmadım. Bardağın masaya koyulma sesinin ardından tanıdık parmaklar göz yaşlarımı kurutmak istercesine silerken kendimi yavaşça geri çektim. Bana dokunmasını istemiyordum çünkü her geçen dakika beni ona bağlayan şey içimde yeniden ağlarını örüyordu. Onunlayken mutlu olduğumu, acılarımı bir nebze de olsa unutturduğunu inkar etmek istiyordum. Kaçmaya çalıştığın acıların seni o kapıya götürecek. Umud'unun, hayallerinin bekleyişte olduğu kapıya. Her yol bir güzele çıkar. Saklandığın uykuların kabus olmaktan çıkıp hayallerinle süslenince, yitirdiğin Umud'u bulmuş olacaksın. Ama unutma; Umud'una tutunduğun müddetçe hiçbir zaman yolun sonu değil... <Bırakma beni, çünkü sen benim tek UMUD'dumsun...> Başlama tarihi ^^ 22.08.2017^^ Okulların araya girmesi nedeniyle kitabım tatile çıktı, kısa zamanda görüşmek dileğiyle ♥️All Rights Reserved
Table of contents
- 0.0Mon, Sep 28, 2020
- 0.1Mon, Sep 28, 2020
- 0.2Mon, Sep 28, 2020
- 0.3Mon, Sep 28, 2020
- 0.4Mon, Sep 28, 2020
- 0.5Mon, Sep 28, 2020
- 0.6Mon, Sep 28, 2020
- 0.7Mon, Sep 28, 2020
- 0.8Mon, Sep 28, 2020
- 0.9Mon, Sep 28, 2020
- 1Mon, Sep 28, 2020
- 1.1Mon, Sep 28, 2020
- 1.2Mon, Sep 28, 2020
- 1.3Mon, Sep 28, 2020
- 1.4Mon, Sep 28, 2020
- 1.5Mon, Sep 28, 2020
- 1.6Mon, Sep 28, 2020
Sign up to add UMUDUMSUN to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
