
Uzun süredir koşmuşum gibi ihtiyaç duyuyor ciğerlerim oksijene. Ama içime çektiğim her bir oksijen parçası can yakıcı. Boğazımdan asidin aktığını hissediyorum. Bu acıya oksijen için katlanmak istiyorum ama aldığım her nefes yetersiz. Yardım edecek birini arıyorum. Yanıma bakıyorum kimse yok. Anılarımı sakladığım çekmeceleri açıyorum. Istediğim şeyin burada olmadığını anlıyorum. Yalnız hissediyorum. Ruhumun belli bir süreliğine beni bıraktığını hissediyorum. Ama dönmesini bekliyorum. Nefesim olacak hayatım olacak onu bekliyorum.All Rights Reserved