D'anbel , historia prawdziwa

D'anbel- Mężczyzna , liczy około 30 wiosen , smukłej postury , podłużny kruczoczarny płaszcz z długim obwisłym kapturem to główna część jego ubioru.
Nosi wysokie czarne buty mocno wiązane. Uparty , dążacy do celu uczeń potężnego czarodzieja Alzura. Inteligentny , ale czasami lekkomyślny często popełnia głupie błędy.
Chce osiągnąc perfekcjonizm w swoim fachu , lecz czy mu się uda? Podłużna twarz, przypomina elfa lecz jest człowiekiem z czystej krwi , wysoki , szmaragdowe duże oczy podkreślają jego krótkie brwi.
Jego cecha charakterystyczna to wysoka umiejętność posługiwania się iluzją.
Po długiej wyprawie , byłem prawie krok od Wyzimy. Droga była naprawdę trudna , gdzie się nie obejrzeć to Wiewiórki , albo Nilfgaard, kobiety gwałcą po drogach , wszelacy mości Wiedźmini zabierają dzieci i mówią , że tak mowi ich kodeks. Absurd. Po tylu dniach ciężkiej podróży postanowiłem odpocząć , bo ile można siedzieć na kulbace? Zatrzymałem się w najbliższej karczmie. Jej nazwa brzmiała "Pod pierzyną". Przywiązałem konia do najblizszego pala , zarzuciłem kaptur na głowę i wszedłem do budynku. Po otwarciu drzwi z budynku wydobył się paskudny odór. Porozwalane krzesła , powywracane stoły , wszędzie krew jak po jakiejś masakrze. Ale Trupów nie było.
Zaciekawiony tą sytuacją wszedłem głebiej. Wszędzie była paskudna cisza. Było zdecydowanie zbyt cicho. Coś mi tu nie pasowało. Nagle w prawym rogu ukazał się szarowłosy mężczyna z mieczem w ręce. To był on... Wyjąłem broń...