Είχα μείνει κόκαλο. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τα μάτια μου είχαν γεμίσει με δάκρυα που έπεφταν πάνω στο χαρτί. Ξαφνικά έσκισα το χαρτί και άρχισα να φωνάζω: «ΣΕ ΜΙΣΩΩΩ!!!» Ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου και ξεκίνησα να χτυπάω ότι βρισκόταν μπροστά μου. Οι τσιρίδες και οι λυγμοί μου είχαν γεμίσει όλο το σπίτι. Έσκιζα κάθε φωτογραφία που είχα με εκείνη και κλωτσούσα τοίχους, το κρεβάτι μου και χτύπισα αρκετά δυνατά την πόρτα η οποία νόμιζα πως θα έσπαζε αλλά δεν έσπασε. «ΓΙΑΤΙ?!? ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!» Δεν μπορούσα να σταματήσω. Κανένας δεν μπορούσε να με σταματήσει. Μίσος, στεναχώρια,πόνος,θλίψη,οργή ήταν αυτά που ένιωθα αυτή τη στιγμή. Χρειαζόμουν μια αγκαλιά από κάποιον που με αγαπούσε. «Φωτεινή τί κάνεις;!» - (Credits to @PEOPLE_ARE_POISON for making rhe cover)
26 parts