LÜZUMSUZ SAVAŞ

Hayatın adil olmadığı söylenip durulur, bütün acı çekenlerin dudaklarından bu cümle dökülür.

Aşk acısı çekenler, ölüm acısını hissedenler, tacize uğrayanlar fakirlikten ekmek kırıntısı bile bulamayanlar, belki de onlar kadar zorlu değildi hayatım ama hiçbir evlat annesi ve babasının boşanma kararına sevgiyle bakamazdı. Hele ki son bir yıldır sadece sınavınız için mutluluk rolü oynamışlarsa dahası siz birbirlerine büyüttükleri aşkla yaşıyorsanız.

Kendimi kandırılmış hissediyordum, bitkin çaresiz. Hangi yöne gideceğini bilmeyen, denizin ortasında fırtınaya kapılmış bir gemi gibi.

Benim için çoğu şey sonra ermişti çünkü ben babamla annemin aşkından güç alıyordum ve o aşk bitmişti

Her şeyin bittiğini düşündüğünüz an aslında her şey yeniden başlar. Çünkü herkesin bir ‘son’a ihtiyacı vardır ‘yeniden’ başlayabilmek için.