Jeśli nie wrócę

Zasadniczo nie jestem poetką. Nie umiem pisać romantycznych wierszy o wstrząsających rozstaniach. Nie umiem posługiwać się mądrymi cytatami inteligentnych ludzi. Nie czytam między słowami w książkach, które wielu uważa za arcydzieła. Litery są dla mnie tylko zapisem, kodem, którego nie potrafię rozszyfrować. Potrafię myśleć tylko logicznie i bez zbędnego kalkulowania. I pewnie gdyby nie to, nie pokochałabym jej. Jak? Jest inna. Zarazem bardzo dobrze mnie rozumie.

Pokochałam. Pokochałam i się nie mylę. Czy byłam pierwsza? Ona wie. Wie też dokładnie czym jest miłość.

Ale to nie ja jestem jej kolorami. Boję się, że przeze mnie straci swoje barwy.

Nie umiem być poetką. Dla niej jednak mogę zostać przynajmniej na chwilę.