GÜZ GÜLLERİ (TAMAMLANDI) - Yazmıyor... - Wattpad

GÜZ GÜLLERİ (TAMAMLANDI)

LECTURES 2,930
Votes 644
Parties 23

LECTURES 2,930
Votes 644
Parties 23

acı aile arda aşk cinayet gül güz hülya ilayda intikam leyla pamir pelin plan tolga wattys2018 yuva

Gözlerimi kapatıp, geçmişi düşündüm... Geleceğe dair tek tek sönen umut meşalelerimi... Sonra açtım gözlerimi... Yeni bir hayata başlıyordum... İntikamla başladım ben bu yola... 
GÜZ GÜL'ÜYDÜM BEN, YAZI UMUTLA BEKLEYEN...Tous Droits Réservés

acı aile arda aşk cinayet gül güz hülya ilayda intikam leyla pamir pelin plan tolga wattys2018 yuva

23 chapitres

Inscrivez-vous pour ajouter GÜZ GÜLLERİ (TAMAMLANDI) à votre bibliothèque et recevoir les mises à jour

or

Directives de Contenu

Vous aimerez aussi

MAHKUM, écrit par yamurblog

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)

ELİDA , écrit par araftaacangunes

Bir insan en sevdiği için kendinden feragat edebilir mi? Sırf onların canı kurtulsun diye tüm hayatından vazgeçebilir mi? İki sevdalı yürek yanmasın diye kendini feda eden iki kişi.

Hacker, écrit par Son_anka

"Kahretsin! Bu nasıl bir sistem!?" Sinirle arkama yaslanıp ellerimle yüzümü avuçladım. Saatlerdir sisteme giriş yapmakla uğraşıyordum ama bir türlü giremiyordum. Sistemleri fazla kuvvetliydi. Hemde bir şirkete göre fazlasıyla kuvvetliydi. Bu daha çok şüphelenmeme neden oluyordu. Tam tekrar deneyeceğim sırada telefonum çaldı. Arayan Maske idi. Telefonu hızlıca açtım. "Ne buldun?" Ses değiştirme cihazını kullanıyordu. Bu yüzdende sesi çok cızırtılıydı. "Daha giriş yapamadım." Yürek yedim belki de ama doğruyu söylemiştim. "Şafağa kadar kayda değer bir şey bulamazsan kendine kaçacak delik ara." "Efendim, sistemleri çok güçlü. Normalde bu kadar uzun sürmezdi. Lütfen, biraz daha süre verin." "Sana yeterince süre verdim." "Bir gün daha efendim. Lütfen." Telefondan cızırtılı sesler gelmişti. Sanırım nefes veriyordu. "Yarın şafağa kadar vaktin var." Bir şey dememi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı. Hızla tekrar işe koyuldum. Umarım yarın şafağa kadar kayda değer bir şey bulabilirim... (Bu kitabı okuyan/okuyacak olanlar size başta saçma gelse de sonradan ileriki bölümlerde ne olduğunu, neden olduğunu açıklıyorum! Çok saçma, bu ne ya, ne alaka, tarzında yorumlar yapmadan önce sabırla diğer bölümleri okumanızı rica ediyorum! Arada sırada yine de saçmalıklar olabilir, ki bu çok normal bir sürü kitapta var, onlar içinse şimdiden özür dilerim!) * 17/02/2023 Notu: Kitap düzenlenmiştir! *

YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı), écrit par _fearless_14

" yüzünde ki nefret gülümsemesi ile baktı tek tek hepimize ' başlangıç bitti. ' dediğinde daha ne olduğunu anlamamıştık düğüm koptu birden, çözüm yaşanmadan final oynandı." Birbirinden kopmuş Hayatlar.... Başlangıç, Düğüm, Çözüm, Final. Nefret için sebep mi gerek, Sevmek için aşk mı gerek, Yalnız kalmak için ölüm mü gerek, Öldürmek için düşman mı gerek, Küçüktük o zamanlar doğru ve yanlışımız arasında ki farkları anlayamıyorduk. Birbirine sımsıkı dolanmış halat bağıydık zamanla büyüdük değiştik doğrularımız yanlışlarımıza dönüştü. Gerçeklerimiz yalana, tanınmaz hale geldik sanki bir film içine sıkışmış gibiydik. Kaçan kurtulacak kalan ölecekti. Başlangıç çok güzeldi, düğüm bitmeyecek gibi, çözüm biraz zorladı, Final yok etti. Bir bir bıraktık birbirimizi önce kökümüzü kaybettik, Ardından gövdemizi, Yapraklarımız döküldü, Tohumlarımız kayboldu. Koskocaman bir ağaçken dört farklı işe yaramaz birer piyon olduk. ŞAH öldü, VEZİR ölümü seçti, AT kaçtı, KALE yıkıldı... ♔ ♕ ♘ ♖

Kelebeğin Ömrü Kısalıyor , écrit par siaalyc

İnci Aksoy. Barlas Öz Demir.

Adı Aşk Olsun, écrit par Temucinn

Eğer aşkı yaşamayı öğretenimiz olsaydı, belki de çok uzaklarda saklanmazdı mutluluk. Hayat bazen bizlere türlü türlü zorluklar yaşatsa da apansız, tek bir hamlede yaşamımızın yönünü değiştiriverir ve bunu tabii ki aşkla yapar. Eğer aşkı yaşamaktan bihaberseniz, bu kutsal armağanın bir değeri kalmaz. Ancak karşınızdaki kişi size aşkı öğretecek birisi ise, işte o zaman gerçekten yaşadığınızı hissedersiniz. Aşka tüm kapılarını kapatmış olan Elif'in kapısını, zamanın bir gün kendisine çalınacak kapı sunmasını bekleyen Murat aralayacaktır. Bu buluşmanın ardından Elif'in hayata merhabası, Murat'ın elvedası; Elif'in tüm ilkleri, Murat'ın sonu, Elif'in ilk nefesi, Murat'ın son nefesi olacaktır. "Yıldızlar..." dedi Mert. Duraksadı. Sesi dingindi." Ne kadar tuhaflar değil mi?" Gizem az önce indirdiği başını tekrar yukarıya kaldırdı. Uzun zamandır ilk kez bu kadar içten gülümsemişti. Gördükleri karşısında etkilendiği açıktı." Onlar eşsizler." "Bu yüzden yalnız." Genç adam kederliydi. "Anlamadım." Gizem gözünü yıldızlardan ayırmıyordu. Ancak Mert'i can kulağıyla dinlemeye devam ediyordu. "Aslında kalabalıkmış gibi gözükürler. Belki de mutlu...Fakat yapayalnızlar. Kalabalığın içinde uzaklar birbirlerine. Çaresizler. Derler ki sevdiğine kavuşamayan yıldız, gamdan düşermiş. İnsanoğlu ise henüz kendisine derman olamayan yıldızdan çare arar, üstelik o çaresizlikten düşerken. Düşen, üzgün, yılgın ve umutsuz bir yıldıza bel bağlayacak ölçüde çaresiziz anlaşılan. Aynı zamanda bu eşsiz güzelliklerden bir tanesinin bir an önce düşmesini isteyecek kadar aceleci ve bir o kadar acımasız."

BURÇİN, écrit par LaGoccia

Bir daha görmek istediği son insan bile olamazdı ama tam karşısındaydı işte. Bakışlarında aralarındaki mesafeye rağmen açıkça okuduğu karmaşık duygularla gözlerini dikmiş bakıyordu. Kıskançlık, hüzün, öfke... Hepsi bir olmuş, saldırmak için an kolluyordu bir zamanlar müptelası olduğu kahvelerde. Derin bir nefes alıp, sevdiğinin avucunda kaybolmuş eline baktı. Gözleri yeniden maziye döndüğünde, onun da bakışları birleşen ellerindeydi. Birden hareketlenip bulundukları yöne doğru gelmeye başladığında, biraz korku biraz sinirle tuttuğu eli sıktı. Alper, sevdiği kadındaki değişikliği fark etmiş ancak sebebini anlayamamıştı. Dikkatle gözlerine baktığında açıklama ihtiyacıyla mırıldandı Burçin. "O burada," dedikten sonra bakışlarıyla Ömer'i gösterdi. Zorlukla adını fısıldarken, iyice Alper'e sokulmuştu. Genç adam, derin bir nefes aldıktan sonra yanlarına gelmelerine birkaç adım kalmış adama baktı. Yüzünde sahte olduğu açıkça belli olan gülümsemesiyle tam önlerinde durmuştu. Doğrudan, genç adama diktiği bakışlarıyla elini uzattı. "Selam, Ömer ben. Burçin'in eski bir arkadaşıyım." Alper, karşısındaki adamın yüzünde gördüğü gülümsemeyi aynen yansıtarak kendisine uzatılan eli sıktı. "Alper, nişanlısıyım." Bazen doğru sandığımız insanlar, aslında bulundukları rollerin nasıl oynanmayacağını gösterir bize ama anlamak için o role yakışanı bulmak gerekir. Bir kalbin kırılıp parçalanması ve yeniden hayata dönmesini okuyacağımız, hayatlarımızdan sahneler, cümleler bulacağımız, zaman zaman kızıp bazen ağlayacağımız sıcacık bir hikaye olması umuduyla. Keyifli okumalar.

Çile, écrit par noktavirgul

-TAMAMLANDI- Ellerini öpüyorum ve yavaşça bornozunu omuzlarından sıyırıyorum. Beklediğim gibi bir göğsü yok. Sol göğsünün olması gereken yerde bir yara izi var.... Karşımda kanseri yenmiş genç bir kadın var. Yaşadıklarını yok saymak onun için ne çok zor olmuştur. O tir tir titrerken gözlerimin dolmasına engel olamıyorum. Yavaşça eğiliyorum... kalbinin üzerine yanan dudaklarımı bastırıyorum. Önce irkiliyor sonra ne yaptığımı anlayınca tekrar ağlamaya başlıyor. Yeniden bir öpücük konduruyorum. Sonra bi tane daha... Yarasından öpüyorum onu. Utandığı noksanını seviyorum. Ruhunu iyileştirmeye bu noktadan başlamalıymışım belki de... Hıçkırarak ağlamaya başlıyor, başını alıp göğsüme bastırıyorum, bana sımsıkı sarılıyor. "Benim de şimdi canım yandı Nurefşan.... Sen göğsün için ağlıyorsun ama ben... benim kalbimi söküp aldılar sanki. Senin ne acılara katlandığını düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum. "

İÇİMDEKİ AŞIK , écrit par NevraMutlu

Kimsin? AŞK... Ne istiyorsun? AŞK... Ne için geldin? AŞK'a geldim. ***** Hayal edilemez senden sonra bir hayat, temennim beni sadece aşkla sen anlat... Yanımda Kal Yanında Kalayım. (12.07.2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.) © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz...

YARALASAR(Kitap Oldu), écrit par Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Vous aimerez aussi

Slide 1 of 10

YASEMEN/ Yangın'ın külleri (Tamamlandı) cover

Kelebeğin Ömrü Kısalıyor cover

Adı Aşk Olsun cover

İÇİMDEKİ AŞIK cover

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

MAHKUM

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)