My player - Shades of Black

"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ "
Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε...

"Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά φοβήθηκα "

"Με δουλεύεις ρε Αχιλλέα? Μόλις πριν από λίγο έμαθα ότι έχεις χτυπήσει ανθρώπους, πως έχεις πυροβολήσει, είσαι μέσα στην μαφία και εσύ δεν φοβάσαι όλους αυτούς που προσπαθούν να σε σκοτώσουν και φοβάσαι εμένα ?"
Είπα δυνατά... πρώτη φορά του φώναζα...πρώτη φορά φώναζα σε άνθρωπο τόσο δυνατά.

"Αγάπη μου ..."

"ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΕΊΣ ΕΤΣΙ "

"Σε παρακαλώ..."

"Φύγε ..."

"Καλυψώ μου τι λες ?"

"ΦΥΓΕΕΕ"

"Ρε Καλυψώ γαμωτο σου τι δεν καταλαβαίνεις ? Σε αγαπάω για αυτό φοβάμαι... φοβαμαι μην σε χάσω "
Είπε και με πλησίασε όπως τότε... τοτε όμως τον φοβόμουν πλέον τον ξέρω τόσα χρόνια πέρασαν είχε πει ότι θα άλλαζε αλλά όπως αποδείχτηκε...

"Λυπάμαι αλλά με έχεις ήδη χάσει και ξέρεις ποιο είναι το κακό ? Πως τότε σε αγαπούσα... και το χειρότερο είναι ότι ότιδηποτε και να κάνεις εγώ η ηλίθια ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΆΩ...