-Vakit Üçlemesinin birinci kitabı- "Tony merkeze geri döndüğüne memnunum. Senin tek başına bir malikanede yaşama fikri hoşuma gitmiyor. Hepimizin aileye ihtiyacı var. Yenilmezler senin ailen. Belki benden daha fazla. On sekiz yaşımdan beri yalnızım. Hiçbir yere uyum sağlayamadım. Orduya bile. İnsanla güveniyorum, bireylere. Genelde beni hayal kırıklığına uğratmadıklarını söylemekten mutluluk duyuyorum. Bu yüzden ben de onları hayal kırıklığına uğratamam. Kilitler değiştirilebilir ama belki de değiştirilmemeli. Seni incittiğimi biliyorum Tony. Sana ailen hakkında bir şey söylemeyerek seni koruduğumu düşündüm. Şimdi anlıyorum ki, kendimi koruyormuşum. Çok özür dilerim. Umarım bir gün beni anlarsın. Keşke anlaşma konusunda mutabık kalsaydık, gerçekten. İnandığın şeyi yaptığını biliyoruz. Hepimizin bunu yaptığını biliyorum. Ne olursa olsun, sana söz veriyorum. Bize ihtiyacın olursa, bana ihtiyacın olursa. Orada olacağım." Steve elindeki kalemi bıraktı ve camın dışındaki bembeyaz, kocaman aya baktı ve düşündü. Tony onu ne zaman çağıracaktı?