"Postać powoli zbliżyła się do łóżka i usiadła na nim, przyglądając się uważnie Yoongiemu - Też tu mieszkam... Od wielu wielu lat - wyjaśnił mu w końcu, lecz tym razem jego usta się poruszyły i rzeczywiście mówił - Dawniej nazywano mnie Park Jimin, a teraz... Jestem duchem, a to ponad dwa stulecia mojej śmierci - na koniec powiedział wesoło, a jego dłoń wylądowała na kolanie chłopca, który poczuł chłód w tamtym miejscu." Podobno jest to straszne. top!pjm Pobocznie Vkook, Namjin Angst ghost!Jimin