Ενα μικρό απόσπασμα απο την αρχή της ιστορίας .👇👇
Το σκορ είναι 99 / 98 μας περνάνε για έναν πόντο και για να νικήσουμε πρέπει να βάλουμε ένα τρίποντο ώστε να έχουμε μετά το προβάδισμα να νικήσουμε, ο χρόνος όμως κυλά πολύ γρήγορα και έχει μείνει μόνο ένα λεπτό , η Ειρήνη μου πετάει την μπάλα και εγώ τρέχω όσο ποιο γρήγορα μπορώ αλλά η αντίπαλος μου με μάρκαρε πολύ καλά , ο χρόνο κύλα και είναι λιγότερο από ένα λεπτό οπότε έκανα μία στροφή προς τα δεξιά και την προσπέρασα , άρχισα να τρέχω ακόμα περισσότερο ώσπου ήρθε η ώρα να πετάξω την μπάλα, έκανα ακόμα δύο τρία βήματα και η μπάλα εκτοξεύτηκε προς το ταμπλό , όλοι η οπαδοί κοιτούσαν με αγονία και το ίδιο και εμεις ........
Για να μαθεις την συνέχεια διάβασε την ιστορια 📖
Επίσης υπάρχει και μια μικρή περίληψη στο πρωτο κεφαλαιο
Καλη ανάγνωση και ελπίζω να σας αρεσει 😘
" ΕΊΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ ΜΈΣΑ;ΓΙΑΤΊ ΜΕΝΕΙΣ;" φώναξε μέσα στο π ρόσωπο μου και έκλεισα τα μάτια μου.
Δεν θα φύγω.
Δεν θα φύγω αν δεν εξαφανίσω τους δαίμονες που τον περιτριγυριζουν.
"Εγ...εγ" ένας λυγμός ξέφυγε από το στόμα μου.
Συγκρατησου.
Μην κλάψεις.
"ΕΣΥ;ΕΣΥ ΤΙ;" με ρώτησε καθώς έξυσε νευρικά το κεφάλι του. Οι φλέβες στο κούτελο του πεταγονταν.
Με τρομάζει όταν είναι θυμωμενος.
Με τρομάζει πολύ.
"ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΈΝΗ ΜΑΖΊ ΣΟΥ" ούρλιαξα. Εκείνος γούρλωσε τα μάτια του και γύρισε να με κοιτάξει.
Τα κατάφερες Αλεξ.
Κατάφερες να γίνει ότι μου είχες πει εκείνη την νύχτα.