So Happy In Public,So Sad In Closed Doors

Akala ko madali lang ang mag pretend/magpanggap,mahirap din pala lalong-lalo na kung masyadong mabigat sa damdamin.Yan ako:)ganyan na ganyan ako :)kada umaga,papasok ako sa school na dala-dala yung ngiti na panakip ko sa mga kalungkutan ko.Iniwasan kona rin yung mga kaibigan ko sa kadahilanang ayoko silang makahalata,dahil yung mga kaibigan ko ilalantad talaga eh :) pero masaya ako na nakilala ko sila,ayoko lang talaga silang madamay :(Pero sa pag-iwas ko pala nayun nasasaktan kona sila :-(,napaka makasarili ko,hindi ko alam na nasasaktan kona pala ang mga kaibigan ko💔.Yung araw na yon gusto ko ng mag open sakanila kasi hindi kona kakayanin💔

Pero,pinigilan ako ng isa sa mga kaibigan ko.
Jade:bawal mong sabihin sakanila dahil masasaktan lang sila,kaya mobang makita ang mga kaibigan mong umiiyak dahil sa'yo?ha?wala kanabang konsensya?ha?ganyan kana ba ka-tanga?
ako:sorry,ayoko ng maglihim kasi ang bigat na.Hindi kona kaya.nasasaktan na ko...pero tama ka,masasaktan kolang sila.Mas mabuti nalang sigurong sarilinin ko nalang ito💔
jade:ganyan nga!

(kinabukasan)

ako:nakikita ko yung mga kaibigan ko ngayon na sobrang saya,nagtatawanan,nag-aasaran,nagkukulitan,nagkikilitian,naka-akbay sa isa't isa na tila ayaw nilang magiba yung pag aakbayan nila...sa oras nayun,lumayo ako para hindi nila ako makita na kanina pa pala tumutulo ang luha...💔umuwi akong magang-maga ang mata...dumiretso ako sa kama ko,dumapa at doon humagulgol T T.hanggang sa nakatulog na pala ako.

(kinabukasan)

Naalimpungatan ako dahil pakiramdam ko ang daming nakapalibot saakin,pagkamulat ko ng aking mga mata laking gulat ko ng makita ko ang mga kaibigan ko nakangiti saakin...ewan ko kung anong meron pero parang tinambol yung puso ko nang makitang nakatingin sila saakin at nakangiti...nawala lahat ng problema ko.Ang saya saya kona kaso biglang nagsalita ang isa saamin

Mary:bess!gising na FRIENDSARY natin ngayon!4years na tayo!kaya bumangon kana jan!

Continuation.....