Hoi! Ik ben Lune. Ik ben 16 jaar, en zat tot kort geleden in The Golden Wolves pack. Ik heb wit/lichtgrijs haar en een lichte huid. ---------------------- Ik loop door het bos. Een eenzame traan loopt over mijn wang, maar al snel is de traan niet alleen meer. Meer en meer tranen volgen. Ik snap niet dat ik na al die dagen nog kan huilen. Horen mijn tranen niet op te zijn? Het verdriet vult mijn maag, en even denk ik niet aan de verschrikkelijke honger. Maar al gauw komt het weer terug. Ik merk dat mijn kracht op is. 'Ik moet even mijn ogen sluiten. Heel even maar...' ---------------------- Ze heeft een lastige geschiedenis, maar alles toch beter toch? Of niet? En wat zal ze doen als de druk van vele levens op haar schouders rusten?