"PROLOGUE"
nakita ni Emily si anthon na may kahalikan at napa takbo ito at naisip niyang tawagan si Kian
[kian , puntahan mo ako dito sa dating tambayan sa may malaking puno ng mangga malapit sa tabing ilog] ito ang sabi ni ems sa matalik niyang kaibigan
[okay kalang ba ems? , sige antayin mo lang ako dyan wag kang aalis ha] pag aalala ni kian sa kaibigan nito ilang beses na niyang nakitang nasasaktan ang kaibigan ngunit ngayon niya lang nakita nag kakaganun ang kaibigan
[ano ba!! ayoko na , ang sakit sakit na mahal ko siya pero ayoko na] ito ang sigaw ni emily dahil sa nasasaktan na ang damdamin niya
[sige ilabas mo lang iyan ems,ayoko rin naman na nakikita kang nasasaktan ng dahil sa gagong lalaking iyon na barkada paman din natin tapos gaganyanin ka lang?] sabi ng isa sa kaibigan ni emily na si KIAN
[salamat Kian at nandyan ka para damayan ako , buti kapa]
[naku ano kaba wala iyon bestfriend tayo salahat ng mag kaibigan satin] pag papakalma niya sa kaibigan na tuloy tuloy ang luha sa mga mata nito
ito ay hango sa storya ng mag kakaibigan kung saan merong nag kakatuluyan at merong ding pampalipas lang ng mga masasamang saloobin dahil sa mga problema sa buhay. at ito ang kwento ni emily na 17 years old nainlove sa barkadang si anthon at bestfriend nito si Kian na palaging andyan para sagipin at damayan siya sa mga problema.
---► paki basa na ngalang po ng teenage life! :') hirap mag explain ahahahahh xDAll Rights Reserved