Kalbini Aya Ver - Beyzanur Öztürk - Wattpad

Story cover for Kalbini Aya Ver by JayAckles

Kalbini Aya Ver

Reads 538,268
Votes 11,968
Parts 25

Reads 538,268
Votes 11,968
Parts 25

ay aya aşk denge deniz doğukan gizem gökyüzü güzellik kalbini kalp kumsal macera mutluluk romantik romantizm sevgi ver yazar

Ay göğe yükselirken tüm duygular yeryüzüne damlayacak. Tek tek toplayacağız onları, avucumuzun içine alacağız. Gözlerini kapat, diyeceğim, sen gözlerini kapattığında dudağının kenarından öpüp sevgi duygusunu serpiştireceğim yüzüne. Yüzünde parıldayan sevgi parçacıkları, içerisine tutkuyu da katıp karmaşıklaşacak; aşk olacak.

Ay'ın fısıldadığı cümleler kulağımıza dolarken kelimelere beraber anlam yükleyeceğiz. Mutluluk duygusu da sevgiye karıştığında kalbimiz Ay'a yükselecek. Biz huzurla gökyüzünü izlerken, kalbimiz tamamen Ay'a ait olacak.

Ay, hislerimizin en büyük şahididir.All Rights Reserved

ay aya aşk denge deniz doğukan gizem gökyüzü güzellik kalbini kalp kumsal macera mutluluk romantik romantizm sevgi ver yazar

Table of contents

25 parts

Sign up to add Kalbini Aya Ver to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Kaybedilmiş Hazlar by CHERRYLADYY

"Akın!" dedim, çığlık atarcasına. "Ela, git buradan." Dudağındaki yara, iki kelimesiyle daha da açılarak kanamasını arttırdı. Onu zerre umursamadan aramızdaki mesafeyi hiçe indirdim. Burnu, kaşı ve dudağı çok kötü kanıyordu. "Seni bu halde bırakacağımı düşünüyorsan tam bir aptalsın." Tir tir titreyen elim, kanayan kaşına dokunmak için havalandı ki yüzünü hışımla benden uzaklaştırdı. "Elin kirlenmesin," dedi, bahsettiğinin kandan çok daha fazlasını anlatırcasına. "Kirlensin," dudaklarım, buruk bir gülümseme ile kıvrıldı. Omuzlarım, umursamazca hareketlendi. "...sen yıkamaz mısın?" Hangi benliğim, onun dibinden ayrılmamaya yeminli? Parmağımı üstüne bastıramadığım bir şey, kontrolü eline alıp beni onun karşısında bu hale düşürdü. İlk günden bu yana inatla durduğum yer; hiç değişmedi. Değiştiremedim... "Ela-..." dertli bir nefesle sarf ettiği ismim, tenimi yalayıp geçen bir meltem misali iç gıdıklayıcı. "Akın." dedim, onun ıssızlığını yok edecek bir netlikte. Göz kapakları yorgunlukla kapandı. İlk kez, beni bu kadar içeri aldığını fark etmemle göğsümdeki yumru kendini, dengem ise varlığını kaybetti. Korkakça bir kez daha uzandım kaşındaki yaraya. Bu sefer kaçmadı, belki de kaçamayacak kadar yorgun... "Canın çok acıyor mu?" Ağlamaklı sesim, kendime dahi yabancı. Ben çocukken bile bir elin parmağını geçmeyecek kadar düştüm. Açık bir yaranın acısını unutalı seneler oluyor lakin bu, onunla hikayemizin başından beri yaptığım en iyi şeyi gerçekleştirmeme engel değil. Empatiyi... Parmak uçlarım, elmacık kemiklerinin üzerine dokunduğu vakit ürperişini dikildiğim yerden gördüm. Saniyeler sonra buz kesmiş elimin üzerine kapanan sıcacık avucu ile sıra bana geçti. İsmini koyamadığım bir hissiyatla döndü başım. Birazdan sarf edeceği o sözcükler ise kaderime öyle bir düğüm attı ki

YÜREĞİM ESİR KALMIŞ YÜREĞİNDE(DEVAM EDECEK YAKINDA) by ozlemkvrm

BOTAN AĞA VE YEZDA Her ayrılık zor ,giden kalanı yarım bırakıp gitti,kalan acıyla yaşamayı öğrendi.Ama Sevda ateşi yürekleri yakıp küle çevirirse giden,tekrar dönse,kalan affeder mi ,yüreğinin sesini susturur mu? . Botan sevdası için Urfa'nın topraklarıı yangın yerine döndürdü, Yezda gittiği gün kalbinde tutsak olan kuşları semaya kanat çırptı ve yıllar sonra geri döndü bu sefer sevdasına sahip çıkmak için . "Botan ve Yezda her şeye rağmen tekrar birlikte olabileceklermiydi." Tasarım : @aryatuna

Gölgeler Uzandığında by carpediem_ne1l

Buket Koçan, bir silahlı çatışmanın ortasında kurşunların açık hedefi olan patronu Seray Köksöz'ü korumak için onun önüne atladığında hayatının son bulabileceğini düşünememişti. Ancak olan olmuştu. Buket ölmüştü. Üstelik patronunu da kurtarmayı becerememişti. İki kadın da o gün hastaneye kaldırılmış, yan yana olan ameliyat odalarında kurtarılmaya çalışılmıştı. Buket'in beyin ölümü gerçekleşirken Seray kalp nakline ihtiyaç duymuştu. Ve mucizevi bir şekilde Seray'ın bedenine sadece Buket'in kalbi değil, ruhu da yerleşmişti. Buket gözlerini hayata yeniden açtığında kendisini patronu Seray'ın bedeninde bulmuştu. Üstelik patronu bir mafya liderinin karısıydı! Ve adam evlendiği günden beri bir kez bile görmeye gitmediği karısını o silahlı saldırıdan sonra kendi evine götürmüştü. Buket artık Seray'dı. Ve gerçek kimliğini nasıl gizleyeceğini bilemiyordu. Neyse ki patronu izmir de ailesinden ve kocasından uzakta tek başına yaşadığı bir hayat sürüyordu. Bu yüzden karakterindeki değişimleri farketmeyeceklerini umuyordu. Sürpriz yumurtadan çıkar gibi hayatına giren sözde kocasını da boşayacak, kendi hayatına geri dönecekti. Tabii, beklenmedik bir şekilde kocası onu yanında tutmaya karar vermezse...

EMANET by aysegulkalayzengin

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

SOYKAN +18 by targyus

Gözlerim yavaşça dolarken, sesimdeki titremeyle "Ne istiyorsun?" dedim. Acımasızca "Benimle evleneceksin," diye yanıtladı.

BİR MASAL MİSALi by birgaripbrowni

Okumak için gittiği İstanbul'da yeni bir yolculuğa başlayan Cansel, abisi Ali tarafından arkadaşı ve arkadaşının ailesine emanet edilip köyüne gidiyor. Bu süreçte kendi ve duygularıyla baş etmeye çalışan Cansel, girdiği girdaptan hiç tahmin etmediği gerçeklerle karşı karşıya kalacak. Bir sevda da ailenin yeri ne kadar olabilir? Oyun başlıyordu, her şey değişecekti. Bir kızın gözlerinde ki gökyüzünün, toprağa muhtaçlığını okumaya davet ediyoruz. Bu dramatik, aile ve aşk kurgusu düşündürücü ve Cansel'in her düşüşünde Allah'a sığındığını anlatan roman. Kerim ve Cansel'in kendilerini ve sevdanın neresinde olduklarını bulmak için çabaladıkları cennet yuvası, onları kabul edecek miydi? Kapak tasarımı; @zeyradesign (DÜZENLENECEK) BU KİTABIN TÜM TELİF HAKLARI SAKLIDIR! KİMSE KUSURA BAKMASIN SİZDE ZİHNİNİZİ KALEME DÖKÜN ÇALMAYIN! Anlayışınız için teşekkür ederim... 👩‍💻👩‍💻

Çalı Dikeni ✔️ by sedaoktem

Miran ağa öleceğini düşünürken bir karar verdi kardeşi Diyar'ı en yakın arkadaşına emanet etti . İnsan'ın öleceği gün alnına yazılıdır ve bizim şer gördüğümüz kazalar belki de hayıra vesile olur . Peki Miran'ın yaşadıkları ve verdiği karar sonucu neler olacaktı. AŞK SERİSİ I

Peki Ya Sonra? by sivritopukk

Benim gönlü güzel mavim Denizim... Gökyüzüm... Saçlarına cemreler düştüğünde ilk baharı getirenim... En güzel mevsimim... Elifim... https://youtube.com/channel/UCLuEnhBewpvxK67a_ttLiTw

Korumam (+18) by zeyyy2827

⚠️🔞 +18 "Tam şuan içinde olmam gerek" dedi. Sesindeki aciliyeti hissedebiliyordum. Kalçalarımı morartıcı derecede sıkı tutuyordu. Bana olan bakışları ve sözleri bile sırılsıklam olmam için yeterliydi. " Bora..." " arkadaşlarım alt katta. Bizi duyma ihtimalleri çok yüksek. Bunu yapamayız" Ama bunu söylerken bile ona sürtünme isteğimi bastıramıyordum. Hafifçe kıpırdandım. Erekte olmuş erkekliğini doğrudan hissedebiliyordum. " bunu kucağıma çıkıp beni çileden çıkarmadan önce düşünmeliydin" kalın sesindeki pürüz bile arzusunun kanıtıydı. Öpücüğümün faydasız olduğunu söyleyince bir anlık gazla kucağana oturmuştum... Ama yinede zerre pişman değildim. Yüzündeki o ifadeyi görmek yeterdi. Bu kitapta +18 sahneler ve cinsel içerik bulunmaktadır ❗️

Döneceksin Diye Söz Ver by melinogut

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

You may also like

Slide 1 of 10

Kaybedilmiş Hazlar cover

YÜREĞİM ESİR KALMIŞ YÜREĞİNDE(DEVAM EDECEK YAKINDA) cover

Gölgeler Uzandığında cover

SOYKAN +18 cover

BİR MASAL MİSALi cover

Çalı Dikeni ✔️ cover

Peki Ya Sonra? cover

Korumam (+18) cover

Döneceksin Diye Söz Ver cover

Kaybedilmiş Hazlar

"Akın!" dedim, çığlık atarcasına. "Ela, git buradan." Dudağındaki yara, iki kelimesiyle daha da açılarak kanamasını arttırdı. Onu zerre umursamadan aramızdaki mesafeyi hiçe indirdim. Burnu, kaşı ve dudağı çok kötü kanıyordu. "Seni bu halde bırakacağımı düşünüyorsan tam bir aptalsın." Tir tir titreyen elim, kanayan kaşına dokunmak için havalandı ki yüzünü hışımla benden uzaklaştırdı. "Elin kirlenmesin," dedi, bahsettiğinin kandan çok daha fazlasını anlatırcasına. "Kirlensin," dudaklarım, buruk bir gülümseme ile kıvrıldı. Omuzlarım, umursamazca hareketlendi. "...sen yıkamaz mısın?" Hangi benliğim, onun dibinden ayrılmamaya yeminli? Parmağımı üstüne bastıramadığım bir şey, kontrolü eline alıp beni onun karşısında bu hale düşürdü. İlk günden bu yana inatla durduğum yer; hiç değişmedi. Değiştiremedim... "Ela-..." dertli bir nefesle sarf ettiği ismim, tenimi yalayıp geçen bir meltem misali iç gıdıklayıcı. "Akın." dedim, onun ıssızlığını yok edecek bir netlikte. Göz kapakları yorgunlukla kapandı. İlk kez, beni bu kadar içeri aldığını fark etmemle göğsümdeki yumru kendini, dengem ise varlığını kaybetti. Korkakça bir kez daha uzandım kaşındaki yaraya. Bu sefer kaçmadı, belki de kaçamayacak kadar yorgun... "Canın çok acıyor mu?" Ağlamaklı sesim, kendime dahi yabancı. Ben çocukken bile bir elin parmağını geçmeyecek kadar düştüm. Açık bir yaranın acısını unutalı seneler oluyor lakin bu, onunla hikayemizin başından beri yaptığım en iyi şeyi gerçekleştirmeme engel değil. Empatiyi... Parmak uçlarım, elmacık kemiklerinin üzerine dokunduğu vakit ürperişini dikildiğim yerden gördüm. Saniyeler sonra buz kesmiş elimin üzerine kapanan sıcacık avucu ile sıra bana geçti. İsmini koyamadığım bir hissiyatla döndü başım. Birazdan sarf edeceği o sözcükler ise kaderime öyle bir düğüm attı ki