HAVVA'NIN ELMASI

Gözlerini kapattı.Daha altı yaşındaydı.Ayağında pembe parlak ayakkabıları vardı.Ama tekini bulamıyordu.Yatağında gözünü açtığında pembe ayakkabılarını gözüyle aramıştı ama biri yerinde yoktu. Acı yüreğine sızmıştı küçük kızın.Elleri yumruk haline gelmişti.Kesin masallarda prens kaçırmıştı ayakkabısını.Pis prens.Ama yakışıklıda olabilirdi. Hem pis hem yakışıklı.Kıkırdadı.Masala göre prensin ona ayakkabı getirmesi gerekiyordu.Yatağa yatığında bir gözü açık prensi bekliyordu.Dikkatli olması lazımdı.Prens bir kurbağa da olabilirdi.Daha sonra içeriye kıvılcım bakışlı mavi gözlü bir kız girdi. "Kimsin sen?" dedi prensi beklerken onu görünce şaşırmıştı."Ayakkabıların benim. Sen bu güzel ayakkabıları kirletirsin." Diyerek ona dil çıkardı. Kızın alt dudağı titremeye başladı." Kirletmem " dedi üzüntüyle.Masala göre ayakkabı kızın ayağına tam olmalıydı .Oysa pembe ayakkabını teki kendisine büyük geliyordu biraz. Ayakkabısını alan kızın ayağına da tam oluyordu." Prens de mi senin o zaman?" dedi burnunu çekerek küçük Havva. Kıvılcım gözlü kız koşarak odasından çıktı. Ortadan kayboldu.
Havva gözlerini açtı ve sakinleşmeye çalıştı."Masal gerçek değil " diye fısıldadı kendine. Kutunun içinden kızın aldığı ayakkabı çıkmıştı, parlak ayakkabısı. Notu hatırlayınca gözlerini yumdu Havva.
"Prens de benim"