Stockholm Syndrome
  • مقروء 41
  • صوت 4
  • أجزاء 2
  • مقروء 41
  • صوت 4
  • أجزاء 2
مستمرة، تم نشرها في سبتـ 08, 2017
Olivia Martins.Μια νεαρη κοπελα απελπισμενη να βρει ξανα την κολλητη της.

Christine Rose.Μια αφελης μικρη κοπελα.Ερωτας;Το μοναδικο πραγμα στο μυαλο της.

Niall Horan.Τρυφερος?Ντροπαλος?Αυτα ειναι τα μεσαια του ονοματα

Harry Styles. Απομακρος και αψυχος κοπανος.'Η ετσι νομιζουμε...
جميع الحقوق محفوظة
قم بالتسجيل كي تُضيف Stockholm Syndrome إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
or
#203harrystyles
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
MINE? [✓] بقلم -xalarwse-
64 جزء undefined أجزاء إكمال
«Με ποιο δικαίωμα το έκανες αυτό, δεν σου είμαι τίποτα», φώναξα δυνατά για να μπει στον ανύπαρκτο εγκέφαλο του. «Κάνεις λάθος, είσαι δικιά μου. Μου ανήκεις, και ότι είναι δικό μου δεν το αγγίζει κανείς άλλος, πέρα από εμένα», είπε σαρκαστικά κάνοντας κάποια βήματα προς εμένα, μειώνοντας την απόσταση μας. «Είσαι τρελός», μουρμούρισα, αν και δεν ξέρω αν με άκουσε, ή απλά επέλεξε να με αγνοήσει. «Τώρα μπες στο αμάξι, μη με αναγκάσεις να σε πάω σηκωτη, ξέρεις πως θα το κάνω», με απειλεί και το σκέφτομαι λίγο. Όντως θα το κάνει, τον ξέρω. Προχωράει και μου κάνει νόημα να μπω στο αυτοκίνητο του, ρολαρω τα μάτια μου και τον ακολουθώ βαριεστημένα, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. «Καλό κορίτσι». Χαϊδεύει το μπούτι μου. Πιάνω το χέρι του. Μου χαρίζει ένα στραβό γελάκι όμως του κόβεται μόλις πετάω το χέρι του μακριά. «Και δύσκολη; Μ'αρέσει». Και το χαμόγελο τζόκερ ξανά κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπο του Στέφανου, ο οποίος είναι και επισήμως για δέσιμο. Τι θα κάνω με αυτόν;
VACATION TOGETHER ? بقلم -xalarwse-
29 جزء undefined أجزاء مستمرة
«Γιατί το 'κανες αυτό;» «Έδιωξα τον πέφτουλα κερασάκι. Δεν κάνει τίποτα», γελάει και κάθεται αραχτός στην ξαπλώστρα, ρουφώντας ενοχλητικά το μοχίτο του. Άμα σε ταίσω στα ψάρια θα σου πω εγώ, ηλίθια σαύρα που σέρνεται. «Κάνεις λίγο πιο πέρα; Μου κρύβεις τον ήλιο. Πως θα μαυρίσει αυτό το θεϊκό κορμί;», περηφανεύεται και βάζει το γυαλί του, ακουμπώντας το κεφάλι του στην ξαπλώστρα. Ρολάρω τα μάτια μου πίνοντας μια γουλιά βυσσιναδα, όταν η σπαστική φωνή του Φιλίππου ακούγεται και πάλι. «Ε Ολίβια, πιάσε μου το αντηλιακό μια», απαιτεί, τεντώνοντας το χέρι του σε εμένα. Α δε στα 'πανε καλά αγοράκι μου. Μου έχει σπάσει τα νεύρα οπότε αποφασίζω να σπάσω και γω τα δικά του. «Αμέσως», αναφωνω και τον λούζω με την βυσσιναδα. «Δεν είμαι η δούλα σου. Βάλτο να το επεξεργαστεί το μικροσκοπικό μυαλό σου!», του απαντάω με υφάκι και σηκώνεται αμέσως όρθιος. Η όψη του είναι γελοία και βγάζει καπνούς από τα αυτιά. «Είναι η δεύτερη φορά που το κάνεις αυτό γαμώτο. Σου δίνω τρία δευτερόλεπτα να τρέξεις, γιατί ω, ειλικρινά έχεις πεθάνει!» ... Περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο^^