butterfly/h.s

Bir anı,eskilerden,küçüklükten kalma;
İlk aşk, ilk sevgi, ilk güven
"Büyük bir alışveriş merkezi aman ne güzel" yakınarak etrafta tanıdık bir yüz aramaya koyuldu Kathleen.Oturduğu köşeden onu işaret eden insanları umursamayarak bir kez daha homurdandı. Beş yaşında ve homurdanmak, abartı değildi. Gözlerini kırpıştırarak burnuna dolan enfes kokuyu içine doyasıya çekti.

"Kayboldun sanırım?" en fazla sekiz olan çocuk küçümsercesine göz kırptı. Kathleen yardım almadan ayağa kalktı ve onaylar gibi başını bir aşağı bir yukarı salladı. Çocuğun gülümserken dudakları çoktan kıvrılmıştı bile.

"Benimle gel." arkasını döndü . Ciddi bir iş yaparmış gibi yüzünü ekşitti. Kathleen anlamsızca bakarken bir anda yine o güzel kokuyu hissetti. Çocuktan geliyor olmalıydı. Ayaklarını sürüyerek başını öne eğdi. Sulu sulu olmuş gözlerinin arasından görebildiğibüyük ayakları takip etti.
Birden yabancılarla konuşmamasını tembihleyen annesi geldi aklına...
Olduğu yerde donup kaldı.Zaten iri olan o gözleri daha çok büyüdü.

Büyük bir cesaretle ağzından dökülü verdi sözcükler:
"Sen bir yabancısın" ayaklarını yere vurarakta ciddiyetini belli etti. Az önce gözlerinde her hangi bir duygu belirtisi olmayan çocuğun bu sefer gözlerindeki tek şey sevgiydi.

Küçük kızın küçük ellerinden tuttu ve gözlerinin içine bakmasını sağladı.
"Ben yabancı değilim" yutkundu ve sağ elini yavaşça kızın kalbinin üstüne koydu. "Ben her zaman buradaydım ve olmaya devam edeceğim, yeterki beni unutma!"