YAZGI'NIN YEDİ TANRISI (Düzenleniyor)

*Bölümleri kaldırmadan düzenlediğim için mantık hatası olabilir. Şu an 5. bölümdeyim. Kurgu Sümer mitlerini içerse de fantastik değil. Ayrıca korku kurgusu da değil.*
WattpadRomanceTR okuma listesinde!

"Ölüm seni istiyor Eflin, ölümün çığlıklarını duyuyor musun? Senin için bu çığlıklar." Sustu ve küçük dilini göreceğim kadar ağzını açıp tiz bir çığlık attı. Ellerini bu sefer başına yaslamış var gücüyle tırnaklarını saçsız deriye geçiriyordu.

"Yazgına kanla yazılmış yemin kurudu ve 'Ölümün Neferleri' seni almaya geldi. Ölüm seni istiyor, ölüm seni istiyor!"

Dehşet içinde adama baktım. Kulağımda çınlayan sözleri, ruhuma kadar titretmişti beni. Dizlerimdeki elleri gittikçe güçsüzleşirken kafasını sürekli iki yana sallayıp duruyordu. Gözlerinden kanlar damlamaya başlayınca girdiğim şoktan kurtuldum ve adamdan kurtulmak için çırpınmaya başladım. Ben kaçmaya çalıştıkça elleri bacaklarımı mengene gibi kavrıyordu.

"Ölüm seni istiyor!" Nefesimi kaburgalarıma sıkıştıran bu cümleyi defalarca çığlık çığlığa haykırdı ve birden elleri güçsüzleşip bacaklarımdan kaydı. Bir külçe gibi yana devrilen bedeni çırpındıkça ağzından köpükler etrafa saçılıyordu. Şişen ve kıpkırmızı kesilen yüzünde gözlerinden ve burnundan akan kanlar süzülerek yanaklarını sıyırıp boynuna doğru iniyordu. Histeri krizine giren bedeni bir dakika boyunca yerde kıvrandı ve kaskatı kesilerek öylece durdu.

Dehşet tüm uzuvlarımı bir kanser hücresi gibi sarmıştı. Aklımı kaçırıyordum sanırım...