Ο καιρος κυλουσε με τους δικους του ρυθμους και την εβρισκε για αλλη μια φορα στα πουπουλενια σκεπασματα της να χανεται στις σκεψεις της. Ακομη στο μυαλο της επεστρεφαν τα βραδια της μαζι του. Τα λογια του ακομη ειχαν την ιδια επιδραση στο μυαλο και στο σωμα της ακομη και αν πλεον αποτελουσαν μοναχα αναμνησεις...