Bazen biz insanlar biraz bencil,nankör oluyoruz ,amma bunun farkında bile deyiliz malesef.Şöyle söyleyeyim,mesela biz annemizin pişirdiyi yemeyi beyenmiyoruz bide üstüne burun kıvırıyoruz.Amma bu zaman unuttuğumuz bir şey var.O şey ki,çok anlam taşıyor.Unuttuğumuz şey biz annemiz pişiren yemeye burun kıvırıyoruz ,amma öyle insanlar var ki,onların ne burun kıvıracakları yemeyi ,nede o yemeyi yapacak anneleri bile yok.Evet arkadaşlar işte tamda dikkat etmemiz gereken bu.Elimizde olanlara şükür etmeye ve onlarla yetinmeye çalışmalıyız.ve bende bunun etrafında bir konuya deyinicem yeni hikayemde .Aziz arkadaşlarım sizde benim hikayemi okuyun ve kendinize bir soru sorun acaba bende şükür etmeyi biliyormuyum .ve bu arada hem sizler bir çok sorulara cevap bulun ,hemde ben hikayemin boşa gitmediyini biliyim.Şimdiden teşekkürler.Okuyan gözleriniz var olsun.